W Polskiej konstytucji, wyraźnie jest napisane, że nasz kraj jest państwem prawa. Chciałbym żeby tak było w istocie. Jednak uchwalona niedawno ustawa, która pozwala trzymać w izolacji więźniów, którzy odbyli już swoja karę w zakładzie karnym, pokazuje, że tak nie jest.
Uchwalono projekt, który niczym sprytny lisek stara się wymanewrować wszelkie ograniczenia – jakby tylnymi drzwiami ma nas zabezpieczać przed potencjalnym zagrożeniem. Bezpieczeństwo publiczne to konieczność, ale jednocześnie gdy degraduje wartość, jaką jest wolność staje się więzieniem. W praktyce rząd pluje porządkowi prawnemu w twarz. Oczywiście dopuszczam się tutaj poważnej przesady ! Chodzi mi o samą atmosferę w jakiej prawo powinno być uchwalane, a czym w ogóle się nie kierowano. Jej podstawami powinna być transparentność i przejrzystość. Poszanowanie ustawy zasadniczej i zasad etycznych.
W 1989 roku, Mariusz Trynkiewicz został skazany na poczwórną karę śmierci. Nie ulega wątpliwości, że zbrodnia, za którą skazany został zasługuje na kategoryczne potępienie i wzbudza prawdziwy gniew. Zasadność kary śmierci jest tutaj jakby inną sprawą. Ja nie jestem jej zwolennikiem. Być może nadal naiwnie, wierzę w resocjalizacje, ale tak naprawdę, to za sprawiedliwe uważam wykorzystanie pracy więźniów. Izolacja od społeczeństwa, jest słuszna, ale zawsze powinna mieć swój głębszy wymiar. Być procesem nauki życia w społeczeństwa, w taki sposób, aby nie stwarzać zagrożenia dla siebie i innych. Oczywiście czasem usprawiedliwione jest dożywotnie ograniczenie wolności. Uchwalona niedawno ustawa, która pozwala przedłużać izolację, tak naprawdę w sposób dowolny, jest skandaliczna. Od czasów rzymskim, kara się tylko raz, za popełnione przestępstwo. To co wypracowano już w starożytności, jak widać, jest traktowane w sposób instrumentalny przez obecny rząd, który bądź co bądź, do konserwatywnych haseł czasem się odwołuje, więc tą wielowiekową tradycję powinno uszanować.
W Polsce mandat poselski jest wolny. Oznacza to, że poseł nie odpowiada przed swoimi wyborcami. Nie mogą go odwołać w trakcie trwania kadencji. Moim zdaniem powinno się wziąć pod uwagę mandat imperatywny. Posłowie, wtedy mogliby być odwoływanie w trakcie kadencji, a jednocześnie w sposób szczery i uczciwy realizowali by interesy obywateli, a nie swoich partii. Tak jest w tym przypadku !
Na wolność wyjdzie garstka przestępców, którym karę śmierci zamieniono na 25 lat. Jaką bezmyślnością kierowali się, Ci którzy na to pozwolili. Jak można było uważać, że ten czas będzie trwał wiecznie ? Niestety stało się, i jako społeczeństwo musimy zmierzyć się z konsekwencjami tej decyzji. W przeciwnym razie sprzeniewierzymy się zasadom, o które sami, nie tak dawno walczyliśmy. Wolność i prawa obywatelskie; dobre prawo. Nie warto niszczyć tego tym precedensem, że dla jednej osoby, można uchwalać wygodną medialnie ustawę. Dodajmy, która w sposób wątpliwy jest zgodna z konstytucją i prawem unijnym. Wszystko pod publiczkę, dla ogólnej uciechy i zachowania spokoju ducha. W odpowiedzi na aferę, której katalizator pozostały polskie media. Winę ponosi również ta czwarta władza. Wśród nas cały czas żyją dawni recydywiści. Gdy kończy się czas trwania sankcji, jednostka zostaje wolna i histeria, którą wywołuje telewizja, radio i gazety tego nie zmieni.
W praktyce władza sonduje, jak daleko może się posunąć w uchwalaniu represywnego prawa, oraz jak bardzo można nagiąć przepisy, aby wprowadzić rozwiązania, mówiąc delikatnie, kolidujące z powszechnie przyjmowanymi normami. Dziwię się, że z tak słabym odzewem społecznym spotkała się ta sprawa. Być może dlatego, że ewentualnie przeciwnicy posunięć rządu w tej kwestii, zostawali by nazywani: „obrońcami mordercy”. Przekaz medialny jest nacechowany emocjonalnie, społeczny, co zrozumiałe również. Izolowanie byłych więźniów, w zakładach zamkniętych powinno się zatem stać punktem, szczególnego zainteresowania organizacji zajmującymi się poszanowaniem praw obywatela.
